ต้นอโศกอินเดีย

 

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Polythia longifolia

ชื่อวงศ์ : ANNONACEAE.

ชื่อสามัญ : The Mast Tree

ชื่อพื้นเมืองอื่นๆ : อโศกเซนต์คาเบรียล , อโศกอินเดีย

ถิ่นกำเนิด : ประเทศอินเดียและศรีลังกา 

การกระจายพันธ์ : ทั่วทุกภาคของประเทศไทย

นิเวศวิทยา : ขึ้นได้ในดินทั่วไป

เวลาออกดอก : ระหว่างเดือนมีนาคม–เดือนเมษายน

การขยายาพันธ์ : ด้วยเมล็ดหรือตอนกิ่ง

การใช้ประโยชน์ : ใช้เป็นไม้ประดับ

ประวัติพันธุ์ไม้(การนำเข้ามาปลูกในประเทศไทย) : ภรดา ยงห์น แมรี่ เป็นผู้นำเข้ามาในประเทศไทย เมื่อ พ.ศ. 2500 จากประเทศอินเดีย

ลักษณะวิสัย : ไม้ต้น

ถิ่นอาศัย : พืชบก

ลำต้น : ลำต้นเหนือดิน  ตั้งตรงเองได้ 

เปลือกลำต้น : ขรุขระ  สีน้ำตาลแก่

ยาง : ไม่มี

ชนิดของใบ : ใบประกอบ  แบบขนนก  ขนนกปลายคี่  สีเขียวแก่  ขนาดใบ กว้าง  4  ซม.  ยาว 23  ซม.

ลักษณะพิเศษของใบ : ใบรูปหอก แนวยาว สีเขียวเข้ม ขอบใบเป็นคลื่น

การเรียงตัวของใบบนกิ่ง  : สลับ

รูปร่างแผ่นใบ : รูปใบหอก

ปลายใบ : ยาวคล้ายหาง

โคนใบ : มน

ขอบใบ : เป็นคลื่น

ดอก : ดอกช่อ ช่อกระจุก

ตำแหน่งออกของดอก : ตามลำต้นหรือกิ่ง

กลีบเลี้ยง : แยกออกจากกัน   จำนวน  5 กลีบ  สีขาว

กลีบเลี้ยง : โคนเชื่อมติดกัน  ปลายแยกเป็น 3 แฉก  สี เขียวอ่อน

กลีบดอก : โคนเชื่อมติดกัน  ปลายแยกเป็น 6 แฉก  สี เขียวอ่อน  ดาหกแฉก

เกสรเพศผู้ : จำนวน 2 อัน  สี เหลือง 

เกสรเพศเมีย : จำนวน 1 อัน  สี เหลือง

รังไข่ :  รังไข่เหนือวงกลีบ

กลิ่น : ไม่มี

ชนิดของผล : ผลกลุ่ม ผลสด ผลมีเนื้อหนึ่งถึงหลายเมล็ด

สีของผล : ผลอ่อน สีเขียวอ่อน  ผลแก สีเขียวเข้ม

รูปร่างผล : รี

ลักษณะพิเศษของผล : เมล็ดเล็ก

เมล็ด : จำนวน 1 เมล็ด/ผล  สี เขียว

รูปร่างเมล็ด : กลม